شکل یک، دو مسیر بحرانی تا آغاز فعّالیت D را نشان می‌دهد. نخستین مسیر بحرانی کنترل‌کننده، مسیر فعّالیت A-B-C است، جائی‌که یک تأخیر پنج‌روزۀ کارفرما-مسبّب در فعّالیت C مستقیماً آغاز فعّالیت پس‌نیازِ D را به تأخیر می‌اندازد. مسیر بحرانی موازی دوّم، از مسیر فعّالیت E عبور می‌کند، که یک تأخیر موازی پنج‌روزۀ پیمانکار را تجربه میکند که مستقیماً آغاز فعّالیت D را نیز به تأخیر انداخته است. تأخیرات روی فعّالیت C و فعّالیت E، هر دو دقیقاً در زمان مشابه رخ داده‌اند، و هر دو، اثر [دامنه‌دار] مشابهی در به‌تأخیر‌انداختن آغاز فعّالیت D دارند.