هدف از پروتکل، فراهم‌آوردن راهنمایی مفید در مورد بعضی از موارد رایج تأخیر و تصدیع برآمده از پروژه‌های احداث است، که در آن یک طرف قرارداد از دیگری، تمدید مدّت و/یا جبران [مالی] برای زمان اضافی سپری‌شده و منابع اضافی به کار‌گرفته شده به‌منظور تکمیل پروژه را، مطالبه می کند.

The object of the Protocol is to provide useful guidance on some of the common delay and disruption issues that arise on construction projects, where one party wishes to recover from the other an extension of time (EOT) and/or compensation for the additional time spent and the resources used to complete the project.

هدف از پروتکل، فراهم آوردن ابزاری است که به وسیله آن، طرفین [قرارداد] بتوانند این گونه موضوعات را حلّ و فصل و از اختلافات غیر ضروری جلوگیری کنند.

The purpose of the Protocol is to provide a means by which the parties can resolve these matters and avoid unnecessary disputes.

از این رو، یک [بخش از] تمرکز پروتکل، فراهم آوردن راهنمایی‌ عملی و اصولی در خصوص اقدامات متناسب برای مواجهه با موارد تأخیر و تصدیع است که می‌تواند در رابطه با تمامی پروژه‌ها، صرف نظر از پیچیدگی یا مقیاس، برای جلوگیری از اختلافات و درجایی‌که اختلافات اجتناب ناپذیر است، بمنظور محدود کردن هزینه‌های آن اختلافات، اعمال شود.

A focus of the Protocol therefore is the provision of practical and principled guidance on proportionate measures for dealing with delay and disruption issues that can be applied in relation to all projects, regardless of complexity or scale, to avoid disputes and,where disputes are unavoidable, to limit the costs of those disputes.

در موارد خاص، پروتکل گزینه‌های متنوعی را [همراه] با انتخاب مناسب‌ترین گزینه، بسته به ماهیّت، مقیاس و سطح پیچیدگی یک پروژۀ خاص و اوضاع و احوالی که مسئله در آن مورد ملاحظه قرار می‌گیرد، شناسایی می‌کند.

On certain issues, the Protocol identifies various options, with the choice of the most appropriate being dependent on the nature, scale and level of complexity of a particular project and the circumstances in which the issue is being considered.

درخصوص سایر موارد، پروتکل توصیه‌ای را در موردِ مناسب‌ترین مجموعۀ اقدامات، که البته باید [با توجه به شرایط پروژه] قابل به‌کارگیری باشند، ارائه می‌دهد.

On other issues, the Protocol makes a recommendation as to the most appropriate course of action, should that be available.

مقصود این نیست که پروتکل باید یک سند قراردادی باشد. همچنین [پروتکل]، مدّعی اولویّت داشتن بر اصطلاحات صریح¹اصطلاحاتی که طرفین قرارداد در هنگام انعقاد عقد، مشخصاً در خصوص آن‌ها مذاکره، تراضی و توافق حاصل نموده‌اند. و قوانین حاکم بر یک قرارداد نبوده یا یک نصِّ قانونی نیست.

It is not intended that the Protocol should be a contract document. Nor does it purport to take precedence over the express terms and governing law of a contract or be a statement of the law.

[پروتکل]، طرحی متعادل² به نظر می‌رسد منظور از توازن، تعادل ناظر به تخصیص بهینه ریسک‌‌ها به طرفین قرارداد و یا تعادل اقتصادی عوضین ناشی از ریسک‌های تأخیر و تصدیع است. و کارا برای مواجهه با موارد تأخیر و تصدیع است (با علم به اینکه بعضی از آن موارد، پـاسخ‌هـای قطعی ندارند).

It represents a scheme for dealing with delay and disruption issues that is balanced and viable (recognising that some of those issues do not have absolute answers).

بنابراین، پروتکل باید در تعامل (و ارائه طریق جایگزین) با قرارداد و قانون حاکمی که روابط میان مجموعه عوامل پروژه را تنظیم³ به نظر می‌رسد تعامل مدّ نظر، ناظر به قوانین تکمیلی و یا سکوت قوانین و یا فقدان عرف است. می‌کند، در نظر گرفته شود.

Therefore, the Protocol must be considered against (and give way to) the contract and governing law which regulate the relationships between project participants.

بخش حاضر، شرحی در خصوص این مفاهیم با تفاوت بنیادین اما به‌هم مرتبط، به‌و‌سیلۀ معرّفی آنچه در ادامه پروتکل آمده است، ارائه می‌دهد.

This Part sets out an explanation of these fundamentally different but interrelated concepts by way of introduction to the remainder of the Protocol.

صنعت احداث، اغلب [مفاهیمِ] تأخیر و تصدیع را مرتبط یا تلفیق می‌نماید.
در حالی‌که هر دو، اثر رویدادها هستند، [و] تاثیر آن‌‌ها بر کارها متفاوت است، رویدادها می توانند تحت حاکمیّت مُفادّ مستقلی از قرارداد و قوانین متبوع قرار گیرند، امکان دارد آن‌ها نیازمند انواع متفاوتی از ادلّۀ اثبات باشند و به روش‌های جبران [خسارت] مختلفی منتهی‌ شوند.

The construction industry often associates or conflates delay and disruption.While they are both effects of events, the impacts on the works are different, the events may be governed by separate provisions of the contract and governing law, they may require different types of substantiation and they will lead to different remedies.

با وجود مطالب گفته شده، تبعات مالیِ تأخیر و تصدیع می‌توانند همپوشانی داشته باشند و علاوه بر آن، تأخیر می‌تواند منجر به تصدیع گردد و برعکس، تصدیع می‌تواند منجر به تأخیر شود.

Having said that, the monetary consequences of delay and disruption may overlap and, further, delay can lead to disruption and, vice versa, disruption can lead to delay.

در ارجاع به [واژه] «تأخیر»، [مقصودِ] پروتکل، ناظر به زمان است – [بدین معنا که] فعالیّت‌های کاری، بیش از زمان برنامه‌ریزی‌شده به طول می‌انجامند.

In referring to ‘delay’, the Protocol is concerned with time – work activities taking longer than planned.

در عمدۀ موارد، تمرکز بر تأخیر در تکمیل کارها⁴منظور از کارها، در این قسمت، تأخیر در تکمیل تحویل‌شدنی‌های قراردادی است که برای آن‌ها خسارت تعیینی در قرارداد منظور شده‌است. است – به عبارت دیگر، تأخیر بحرانی.

In large part, the focus is on delay to the completion of the works – in other words, critical delay.

بنابراین، «تأخیر» مرتبط با تحلیل زمانی است. این نوع تحلیل، برای پشتیبانی ادّعای تمدیـد‌‎مـدّت از سـوی پیمانکـار ضروری است.

Hence, ‘delay’ is concerned with an analysis of time. This type of analysis is necessary to support an EOT claim by the Contractor.

این موارد، «اصول بنیادین» پروتکل هستند. راهنمای این «اصول بنیادین» در «قسمت ب» موجود است.

طرفین قرارداد باید در رابطه با نوع سوابق جهت نگهداری،‌ به توافق روشنی برسند و منابع لازم را برای تحقّق آن توافق تخصیص دهند.

علاوه بر این، برای کمک به مدیریت پیشرفت کارها و کاهش تعداد اختلافات مرتبط با تأخیر و تصدیع، پیمانکار باید برنامۀ زمانی [جامعی] را که نمایانگر شیوه و توالی‌ای می باشد که طبق آن انجام کارها را برنامه‌ریزی کرده، آماده نموده و راهبر قرارداد نیز باید برنامۀ زمانی [جامعی] که به درستی تهیّه شده است را، تأئید کند.

برنامۀ زمانی [جامع] باید جهت ثبت پیشرفت واقعی، تغییرات، تغییر منطق [روابط]، روش‌ها و توالی‌ها، اقدامات [ناظر به] تسریع یا کاهش [آثار منفی] و هرگونه تمدیدمدّت ابلاغ ‌شده، به روزرسانی شود.

در پی تحقّق چنین امری، برنامۀ زمانی [جامع] می‌تواند به سادگی به عنوان ابزاری برای مدیریت تغییر و تعیین تمدیدمدّت‌ها و دوره‌های زمانی ای که ممکن است منجر به جبران [مالی] گردد، استفاده شود.

منفعت پیمانکار در تمدیدمدّت این است که وی [(پیمانکار)] را از مسئولیّت خسارات ناشی از تأخیر (معمولاً خسارات تعیینی) برای هر دورۀ پیش از تاریخ تمدیدشدۀ تکمیل قرارداد، معاف و برنامه‌ریزی مجدّد کارها برای تکمیل را مجاز می‌نماید.

منفعت کارفرما در تمدیدمدّت این است که یک تاریخ جدید تکمیل قرارداد مقرّر کند [که]، از [مواجهه با] «ابهام در مدّت زمان تکمیل کار»⁵ برای توضیحات بیشتر به لینک ذیل مراجعه شود: https://www.designingbuildings.co.uk/wiki/Time_at_large/ last visited Jun/8/2021
اجتناب و امکان هماهنگی/‌ برنامه‌ریزی فعالیّت‌های خود را فراهم نماید.

ضمیمۀ حاضر برای واژه‌ها و عبارات مندرج در پروتکل، توضیحاتی را ارائه می‌کند.

به‌منظور ساده‌سازی خواندن پروتکل تا حدّ ممکن، استفاده از [حروف با] «قلم ضخیم»⁶نظر به اینکه در زبان فارسی حرف بزرگ و کوچک وجود ندارد، مترجمین به‌منظور درج ترجمۀ کلماتی که با حروف بزرگ انگلیسی شروع شده‌اند، ناگزیر از قلم ضخیم بهره برده‌اند و به همین جهت، واژه Capitalisation نیز، قلم ضخیم ترجمه شده است. برای اصطلاحات تعریف‌شده⁷صطلاحات تعریف‌شده در پروتکل، دارای حقیقت قراردادی هستند و حمل آن‌ها بر معنای عرفیه، صحیح نیست.، به‌صورت حداقلی است.

تسریع

به‌کارگیریِ منابع بیشتر⁸نسبت به منابع تخصیص‌یافته در آخرین برنامۀ مصوّب. یا توالی [فعالیّت]‌ها یا روش‌های ساخت جایگزین، با هدف دستیابی به محدودۀ برنامه‌ریزی‌شده [کار]، در زمانی کوتاه‌تر از آنچه برنامه‌ریزی‌شده یا [دستیابی به] اجرای محدودۀ اضافه‌شدۀ⁹محدوده، در تفسیر موسّع، تعهدات (کار) و محدودۀ فیزیکی آن (مکان)، و در تفسیر مضیّق (مطابق تعریف پیکرۀ دانش مدیریت پروژه)، صرفاً کار را، در بر می‌گیرد. کار در مدّت ‌زمان‌ برنامه‌ریزی‌شدۀ اوّلیّه.

برنامۀ ‌زمانی [جامع] مصوّب

پروتکل توصیه می‌کند که پیمانکار باید یک پیش‌نویس برنامۀ ‌زمانی [جامع] برای کلیّه کارها را به راهبر قرارداد ¹⁰راهبر قرارداد، شخصی (حقیقی و یا حقوقی) در بدنۀ کارفرما و یا بدنۀ منتسب به کارفرما است. و ¹¹ CM اعم از CA است و در یک بدنه واحد هستند.
https://www.cmaanet.org/ Construction Management Standards of Practice, last visited: April 6, 2021
تحویل دهد و این پیش‌نویس ‌باید، توسّط راهبر قرارداد، پذیرفته ‌شود.

به‌محض پذیرش پیش‌نویس توسّط راهبر قرارداد، در پروتکل، [این برنامه] به عنوان برنامۀ ‌زمانی [جامع] مصوّب، شناخته می‌شود‌.

فعالیّت

Activity

عملیات یا فرآیندی که زمان و احتمالاً سایر منابع را، مصرف می‌نماید. فرد واحد یا تیم کاری می‌تواند، فعالیّت را مدیریت نماید.

فعالیّت، یک جزء قابل اندازه‌گیری از برنامۀ‌زمانی [جامع] کلّی پروژه است.