مقاله توضیح میدهد که چگونه نقص یا خطا در اسناد قراردادی و مشخصات طراحی میتواند موجب افزایش هزینه، تأخیر و تصدیع در اجرای پروژه شود و در چه شرایطی پیمانکار حق مطالبه خسارت بر مبنای ضمانت ضمنی کارفرما را دارد.
تبیین مفهوم استانداردهای مراقبت، تعالی، و رویه مطلوب صنعت در قراردادهای EPC و EPCM و توضیح نقش آنها در سنجش مسئولیت و قصور پیمانکار در عملکرد حرفهای پروژههای مهندسی و احداث
بررسی موانع کلیدی بازیابی در دعاوی داراشدن بلاجهت مانند مداخله فضولی، فقدان قبولی، نبود انتظار مشروع، رفتار مجرمانه یا فقدان اختیار و تبیین نقش آگاهی پیمانکار از این شرایط در موفقیت دعوی اعاده
در صورت ناکارآمدی یا فقدان قرارداد صریح، پیمانکار میتواند بر اساس نظریۀ داراشدن بلاجهت و از طریق اجرتالمثل در قالب شبهقرارداد یا قرارداد ضمنی، جبران منصفانه خدمات خود را مطالبه کند.
مقاله با بررسی نمونههای واقعی از دعاوی پیمانکاری، مفهوم داراشدن بلاجهت را توضیح میدهد که چگونه کارفرما میتواند بدون پرداخت عادلانه از کار پیمانکار منتفع شود و دادگاه با رویکرد انصاف، حکم به اعاده و جبران میدهد.
مقاله تأکید میکند که در تفاهمنامه مبنای برنامه زمانی، ظرفیت خدمات استراحتگاه مانند پذیرایی، شستوشو، آب، فاضلاب و امکانات رفاهی باید مستند شود تا از بروز گلوگاههای اجرایی و تأخیرات ناشی از کمبود خدمات جلوگیری گردد.
تعیین دقیق اندازۀ استراحتگاه و خدمات پشتیبان نیروی کار در تفاهمنامۀ مبنای برنامه زمانی، برای جلوگیری از محدودیت ظرفیت و تأخیرات جدی در پروژههای بزرگ و پیچیدۀ اییپیسی حیاتی است.
مقاله سه ریسک کلیدی شامل پروژههای رقیب، تأخیر در بازنگری کارفرما و شرایط جوّی را بررسی میکند که باید در تفاهمنامه مبنای برنامه زمانی مستندسازی شوند تا از اختلافات و تأخیرات جلوگیری شود.
مقاله ریسکهای رایجی چون بهرهوری نیروی کار، پروژههای رقیب و شرایط جوی را بررسی میکند که در صورت بیتوجهی در تفاهمنامه مبنای برنامه زمانی، میتوانند موجب تأخیر و ادعا در پروژههای EPC شوند.
مقاله انواع اطلاعات و ساختارهای ضروری برای درج در تفاهمنامه مبنای برنامه زمانی را معرفی میکند تا شفافیت و جامعیت مدیریت زمان پروژههای بزرگ تضمین شود.










