صرف‌نظر از اندازه و پیچیدگی یک برنامۀ زمانی پروژه، تأیید اعتبار فعّالیت‌هایی که مسیرهای بحرانی و نزدیکِ بحرانی را تشکیل می‌دهند، حائز اهمیّت است. دو پرسش بِنایی آتی، نیازمند کاوش می‌باشند:
۱. مسیر بحرانی پروژه چیست؟
۲. آیا مسیر بحرانی، متعارف است؟
تعیین پاسخ‌های این دو پرسش، ممکن است آسان نباشد. نخست، در پروژه‌های بزرگ و پیچیدۀ ایی‌پی‌سی که دربرگیرندۀ چندین سال هستند، شناسایی، خلاصه‌سازی، و ارزشیابی مسیرهای بحرانی و نزدیکِ بحرانی می‌تواند دست‌وپاگیر باشد، خصوصاً هنگامی‌که تقویم‌های فعّالیت چندگانه مورد استفاده قرار گرفته‌اند که مقادیر شناوری کل یا انعطاف متفاوتی را ایجاد می‌کنند. برای پروژه‌های ایی‌پی‌سیِ بزرگ، دربرداشتن مخلوطی از حوزه‌های فرآیند که توسّط هزاران فعّالیت برنامۀ زمانی نمایش داده می‌شوند، غیرمعمول نیست. بزرگیِ محضِ داده‌های برنامۀ زمانی، شناسایی مسیرهای بحرانی و نزدیکِ بحرانی را دشوار می‌سازد. برای مثال، هر حوزۀ کاری می‌تواند تبدیل به زیرپروژۀ مستقلّ خود شود که دارای مسیر بحرانی کنترل‌کنندۀ خاصّ خود می‌باشد. هر حوزۀ کاری می‌تواند شامل عناصری از مهندسی، تدارکات، پیش‌ساخت، تحویل، حمل و نقل، نصب، و راه‌اندازی و آغازبه‌کار باشد.
دوّم آنکه محتمل است که مسیر بحرانی در چندین زمان تغییر کرده یا جابه‌جا شود، بدین‌سبب که مدل روش مسیر بحرانی (سی‌پی‌ام)، پویاست. این [امر] به فعّالیت‌های مسیر بحرانیِ نشان‌داده‌شده در یک برنامۀ زمانیِ خطّ مبنای اوّلیه جواز می‌دهد تا در به‌روزرسانی‌های متعاقب برنامۀ زمانی در طول إجرای پروژه، مبتنی بر پیشرفت دست‌یافته در یک نقطة مفروض در زمان، تغییر کند. برای فعّالیت‌های غیربحرانی، به‌تأخیرافتادن ورای روزهای شناوری یا انعطاف زمانِ دردسترس برای یک به‌روزرسانیِ مفروض، [و] لذا ایجاد یک مسیر بحرانی جدید از فعّالیت‌ها که تکمیل پروژه را در به‌روزرسانی‌های متعاقب کنترل کند، غیرمعمول نمی‌باشد. ازاین‌رو، به‌منظور تکمیل به‌موقع پروژه، شناسایی درست و مدیریت فعّالِ فعّالیت‌های کاری مسیر بحرانی و مسیر نزدیکِ بحرانی در سراسر إجرای پروژه، حیاتی است.
سوّم اینکه برنامه‌های زمان‌بندیِ روش مسیر بحرانی، محدودیت‌هایی روی چگونگی نمایش خروجی داده‌ها دارد. بسیاری از ویژگی‌های گزارش‌دهی خروجی استانداردِ برنامه‌های زمان‌بندی روش مسیر بحرانیِ شناخته‌شده، برای کاربر، دستورالعمل‌های شفّاف و [با قابلیّتِ] إجرای آسانی که مسیر بحرانی یا مسیرهای نزدیکِ بحرانی را ترسیم کنند، ارائه نمی‌نمایند. اغلب، گردش کار مسیر بحرانی و پیوندهای منطقی، در هم و بر هم می‌شوند. نمایش‌های گرافیکی می‌توانند شبیه به تودۀ انبوهی از داده‌های برنامۀ زمانی باشند. شکل یک، نماگرفتی از یک نمودار میله‌ای نمونه است که شامل فعّالیت‌های مسیر بحرانی و نزدیکِ بحرانی مرتّب‌شده بر اساس تواریخ شروع زودهنگام می‌باشد.