مثال‌هایی از شرایط متفاوت کارگاه (دی‌اس‌سی) می‌تواند شرایط زیرسطحیِ پیش‌بینی‌نشده، خاک‌های متفاوت، صخرۀ پنهان، آب‌های زیرزمینی بیش از حد، صخرۀ مستحکم‌تر، ارتفاعات بالاتر صخرۀ زیرسطحی، سازه‌های پنهان، سطح بالاتر آب زیرزمینی، پُرکردن نامناسب مدفون، شرایطِ ازقبل‌موجود پنهان، یا شرایط پیش‌بینی‌نشدۀ دیگر را شامل شود. این، [موردِ] نخستین از دو پست وب‌نوشت دربارۀ دی‌اس‌سی است. این [پست]، انواعِ یک، دو، و سه از دی‌اس‌سی و موارد ادّعای دی‌اس‌سی را توضیح می‌دهد. دوّمین پست، مسیرها و زبان قراردادی‌ای را که به‌واسطۀ آن‌ها، پیمانکار می‌تواند از قِبَلِ دی‌اس‌سی، بازیابی [هزینه/زمان] نماید را کاوش می‌کند.
دی‌اس‌سی در اصل، «شرایط تغییریافته» خوانده می‌شد. کار روی سطح یا موقعیّت‌هایی که نوسازی یا توان‌افزایی کارهای موجود را شامل می‌شود، می‌تواند موراد ادّعای شرایط تغییریافته را ایجاد نماید. برای مثال، چنانچه یک پیمانکار بالادستی در اجرای کار پایین‌دست، ایجاد صعوبت نماید، یا اگر خطای یک شخص ثالث، به تجهیزات خسارت وارد کند، یک ادّعای شرایط تغییریافته می‌تواند نتیجه شود. اصطلاحِ «شرایط تغییریافته» ممکن است نامی اشتباه برای دی‌اس‌سی باشد، چراکه دی‌اس‌سی عموماً نه به تغییر، بلکه به شرایطی اشاره می‌کند که در زمان اجرای قرارداد وجود داشته، لیکن پیش‌بینی نشده بود.
چشم‌اندازهای پیمانکار به‌منظور بازیابی، پس از مواجهه با دی‌اس‌سی بستگی دارد به:
• میزان نمایش مثبتِ شرایط زیرسطحیِ پیش‌بینی‌شده که کارفرما ایجاد می‌کند (1)؛
• حدّی که شرایط مواجه‌شده، تا آن اندازه از [شرایطِ] نمایانده‌شده [توسّط کارفرما] متفاوت هستند؛
• حدّی که پیمانکار، تا آن اندازه، شرایط متفاوت را از طریق بازدید کارگاه یا تجربۀ پیشین در ناحیۀ جغرافیایی و غیره، پیش‌بینی یا مشاهده کرده؛
• حدّی که پیمانکار، تا آن اندازه، فرضیّات خود در رابطه با شرایط تأثیرگذارِ کارگاه بر کار را به‌عنوان مبنای برآورد هزینۀ خود، مستندسازی نموده؛
• دانش کارفرما از شرایطی که در واقع، پیشامد کرده؛ و
• حدّی که پیمانکار تا آن اندازه، اخطار کتبی را زمانی که دی‌اس‌سی پیشامد کرده، به کارفرما ارائه نموده است.

در طول سالیان، حدّی که پیمانکار تا آن اندازه، می‌تواند جبران مالی به‌سبب پیچیدگیِ افزایش‌یافته ناشی از شرایط زیرسطحیِ غیرمنتظره را بازیابی نماید، به آرامی شکل گرفته است. نقطۀ عطفِ این شکل‌گیری/تکامل، بهره‌مندی از قالب استاندارد ۲۳الف در قراردادهای فدرال بوده است که به پیمانکاران، بازیابی عادلانه به‌سبب دی‌اس‌سی را جواز می‌دهد (قانون خرید فدرال (اف‌ای‌آر) ۴۸ C.F.R. ¶۵۲.۲۳۶-۲ را ببینید). دیگر قالب‌های قراردادی، ازجمله [قالب‌های ارائه‌شده] توسّط اِی‌آی‌اِی، اِی‌جی‌سی، ایی‌جِی‌سی‌دی‌سی، سند ۲۰۰ از اسناد توافقی [استاندارد]، و فیدیک، گستره‌ای از بندهای دی‌اس‌سی را در بر دارند. هرچند، در انتهای دیگرِ طیف، برخی کارفرمایان خصوصی عبارت/زبان/بیانِ مبرّاکننده‌ای را با ردِّ هرگونه پاسخگویی در قبال شرایط زیرسطحی در قراردادی فاقد یک بند [مربوط به] شرایط متفاوت کارگاه، به‌ خدمت می‌گیرند.
دی‌اس‌سی[ها] اغلب به‌عنوان نوع یک (الف)، نوع دو (ب)، یا نوع سه (ج) دسته‌بندی می‌شوند. شرایط متفاوت کارگاه نوع یک، عموماً به‌عنوان آن [شرایطی] تعریف می‌شوند که در آن‌ها، شرایط فیزیکیِ واقعیِ مواجه‌شده (زیرسطحی یا نهان) در کارگاه، به‌طور اساسی از شرایط نمایش‌داده‌شده در اسناد قرارداد، متفاوت هستند. برای مثال، شکل یک را در زیر ببینید.